Iemand kiest voor supervisie bijvoorbeeld om het werkplezier terug te krijgen, om communicatie, samenwerking en werksfeer te verbeteren, of zicht te krijgen op eigen kwaliteiten en valkuilen. Soms ook om na te gaan hoe je in je vak staat en eventueel andere loopbaankeuzes te maken.
Als supervisor is het voor mij belangrijk om stil te staan bij ieders waarden en behoeften en hiermee constructief om te gaan. Want wanneer je dit zelf niet goed meer lukt, kunnen vragen opkomen als “Wil ik dit ( vak, positie, werkomgeving) nog wel?” Ook heeft ieder, vanuit de eigen levensgeschiedenis, kwaliteiten ontwikkeld die ingezet worden als er spanningen ontstaan. Soms schieten deze tekort en is het goed te kijken naar “ Wat maakt dat ik nu en hier doe, wat ik doe?” en “ Wat zou ik willen en kunnen doen?”. Samen concreet kijken naar wat er speelt en daarop reflecteren leidt vaak tot inzicht en “oplossing”.
We gaan uit van hele concrete (alledaagse) ervaringen. Op een gestructureerde wijze richten we de aandacht op wat je denkt en voelt, hoe je met de situatie omgaat en of dit ook is hoe je het zou willen. Inzicht en oefenen maken nieuwe concrete doelen en keuzes mogelijk. Deze manier van begeleiden vergroot bijna altijd het zinvol handelen wat bij jou past, het werk- en leef plezier, en daarmee het herstel en behoud van energie en de balans werk-privé.
Ik geef supervisie ( individueel en in groepsverband) zowel bij de opleiding als aan ervaren (huis)artsen en andere professionals. Een supervisietraject bestaat gewoonlijk uit acht tot twaalf bijeenkomsten in een vastgestelde periode van meestal een half jaar. Dat kan ook anders en is samen af te spreken.