Veel artsen, paramedici en verpleegkundigen nemen tegenwoordig deel aan een intervisiegroep. Een belangrijk en leuk deel van het werk en soms ook onderdeel van herregistratie. De ervaring leert dat begeleide groepen meestal méer opleveren omdat de begeleider voor een goede en veilige leeromgeving kan zorgen. Dan kunnen ook minder succesvolle verhalen ingebracht worden, is er meer verdieping en meer aandacht voor ieders professionele ontwikkeling.
Naast het delen van (emoties rondom) ervaringen en (het soms broodnodige) stoom af blazen word je bij intervisie geprikkeld om te reflecteren op een eigen situatie en handelen. Het betreft meestal werksituaties, wat die voor je betekenen en hoe je daarmee omgaat. Je gaat dan je beweegredenen na en krijgt beter zicht op je mogelijkheden en valkuilen. Dit in onderlinge gelijkheid en wederkerigheid. Je wordt daarbij ook deelnemer aan de ervaringen van een ander en daarvan leer je soms evenveel.
Ik begeleid de intervisie van meerdere groepen artsen in de regio Zuid Oost Brabant. Vanuit mijn ervaring als anios, aios, huisarts, docent en supervisor weet ik welke werkgerelateerde vragen nogal eens op de voorgrond staan en wat dit met zich mee kan brengen aan onzekerheden en zwaarte.
Thema's die vaak aan bod komen zijn:
- Indrukwekkende casuïstiek
- Werkdruk en balans werk-privé
- Samenwerking/conflicten met patiënten, verpleegkundigen en collega's
- Eisende en/of agressieve patiënten of familie van patiënten
- Begeleiding van terminale patiënten, euthanasie
- Afgrenzen van verantwoordelijkheid
- Feedback geven en ontvangen
- Angst voor fouten
- Omgaan met klachten